หนี้ชีวิต

โดย ท. เลียงพิบูลย์

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ซึ่ง ท.เลียงพิบูลย์ ได้เคยรวบรวมเอาไว้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้น ก่อนสงครามโลกครั้ง

ที่ ๒ ไม่นานนักเป็นเรื่องราวของผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่ง ชื่อ "กำ นันแต้ม" แต่เดิมกำ นันแต้มเป็นคนที่ฉลาด

แกมโกง หากินกับการรับจำ นองที่ที่มีคนเอาไปจำ นอง เนื่องจากเดือดร้อนเรื่องการเงิน และในไม่ช้าที่ทาง

เหล่านั้นก็จะตกไปเป็นของเขาหมด และเขาก็จะจัดการขับไล่เจ้าของเดิมออกไปโดยไม่มีความเห็นใจใดๆ

ทั้งสิ้น ถ้าใครถูกไล่แล้วไม่ไปก็จะถูกอิทธิพลมืดคุกคาม จนเป็นที่หวาดเกรงของคนในย่านนั้น วันหนึ่ง

กำ นันแต้มได้โดยสารเรือเมล์จะกลับบ้าน

ระหว่างทางเกิดพายุใหญ่ทำ ให้เรือล่ม กำ นันแต้มลอยคออยู่กลางนํ้า โดยอาศัยเกาะท่อนไม้ท่อน

หนึ่งพยุงตัวเอาไว้ และแล้วไม่นานนัก...แรงก็ค่อยๆ หมด ท่อนไม้ก็ค่อยๆ หลุดออกไปจากมือ ในขณะที่แก

กำ ลังจะจมนํ้านั้นก็พอดีมีสองพ่อลูกพายเรือผ่านไปเห็น และได้ช่วยชีวิตไว้ทัน สองพ่อลูกที่ว่านั้นก็คือคนที่

กำ นันแต้มเคยริบบ้านช่องไร่นาและขับไล่เขาออกไปนั่นเอง แต่สองพ่อลูกหาได้ผูกใจเจ็บต่อกำ นันแต้มไม่

นอกจากจะช่วยชีวิตแล้วแถมยังให้ข้าวปลาอาหารและที่พักแก่กำ นันแต้มอีกด้วย ทำ ให้กำ นันแต้มรู้สึก

ซาบซึ้งในความมีนํ้าใจของสองพ่อลูกเป็นยิ่งนัก

"ถึงแม้เขาจะจนเงิน แต่เขาก็ไม่จนนํ้าใจ... เราเสียอีก รวยเงิน แต่แล้งนํ้าใจต่อเพื่อนมนุษย์ ด้วยกัน"

นับจากนั้น นิสัยของกำ นันแต้มก็ได้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เหมือนเป็นคนละคน จากที่เคย

เป็นคนเค็ม เห็นแก่ได้ ไม่เคยเห็นใจใคร ก็กลับเป็นคนมีเมตตา ช่วยเหลือทุกคนที่เดือดร้อน ครอบครัวใดที่

กำ นันแต้มเคยทำ ให้เขาเดือดร้อนมาก่อนก็กลับให้การช่วยเหลือ ทำ ให้ครอบครัวเหล่านั้นได้รับความสุข

สบายตามควรแก่อัตภาพ ด้วยเหตุนี้ "กำ นันแต้ม" จึงกลายเป็นที่รักของทุกๆ คนในหมู่บ้าน แต่อยู่ต่อมา

กำ นันแต้มก็ล้มป่วยเข้าโรงพยาบาล สองพ่อลูกที่เคยช่วยชีวิตกำ นันแต้มเอาไว้ เมื่อรู้ข่าวก็จะไปเยี่ยมในตอน

เช้าวันนั้น ขณะที่สองพ่อลูกกำ ลังจะก้าวขึ้นรถโดยสาร ก็ได้เห็นกำ นันแต้มนั่งอยู่ในรถโดยสารอีกคันหนึ่งซึ่ง

วิ่งสวนทางมา พอมาถึงตรงสองพ่อลูก กำ นันแต้มก็ชะโงกหน้าออกมาแล้วโบกไม้โบกมือ คล้ายจะบอกว่า

ไม่ต้องไป สองพ่อลูกคิดว่ากำ นันแต้มหายป่วยแล้ว ก็จึงลงจากรถโดยสารคันนั้นตอนบ่ายจึงได้ทราบข่าวว่า

รถโดยสารคันที่จะขึ้นไปนั้นได้ประสบอุบัติเหตุ มีผู้โดยสารเสียชีวิตและบาดเจ็บเป็นจำ นวนมากโชคดีที่

สองพ่อลูกผู้มีใจเมตตาไม่ได้ไปกับรถคันนั้นด้วย สองพ่อลูกรู้สึกเป็นหนี้ชีวิตกำ นันแต้ม ที่มาโบกไม้โบกมือ

ห้ามเอาไว้ไม่ให้ไปกับรถคันนั้น กำ ลังคิดที่จะไปขอบคุณกำ นันแต้มที่บ้าน แต่ก็ต้องสะดุ้ง เมื่อลูกสาวของ

กำ นันแต้มมาบอกกับสองพ่อลูกว่า "กำ นันแต้มได้ถึงแก่กรรมแล้ว เมื่อเช้านี้เอง" นั่นแสดงว่ากำ นันแต้มที่

สองพ่อลูกเห็นเมื่อเช้า นั่นก็คงเป็นวิญญาณของกำ นันแต้มที่มาบอกเตือนสองพ่อลูกล่วงหน้า คนใจดีมีเมตตา

อย่างสองพ่อลูกขนาดผียังคุ้มครอง ให้แคล้วคลาดปราศจากภัย สาธุ... สมควรแล้ว สำ หรับกรรมดีที่สองพ่อ

ลูกได้กระทำ