ความรัก วัดเลาขวัญ

แท็กของ Technorati: {กลุ่มแท็ก}ขอเข้าสอบ,ธรรมศึกษาชั้นเอก,บูรณปฏิสังขรณ์,วัดเลาขวัญ,เลาขวัญ,วัดทุ่งกระบ่ำ,ทุ่งกระบ่ำ,พระครูผาสุกกาญจนธรรม,พระครูพิศาลจารุวรรณ,พระครูกาญจนคุณาธาร,หลวงพ่อเยี่ยม,เจ้าคณะตำบลเลาขวัญ,รองเจ้าคณะอำเภอเลาขวัญ,อำเภอเลาขวัญ,ความรัก

“ความรัก” เป็นสัญลักษณ์ของความสวยงาม ความอบอุ่น ความสุข ความสดใส ที่ใดมีรักที่นั้นจะมีแต่ความสุข สดใสตลอดไป แต่คนมักตีความหมายของความรักในทางที่ไม่ดี เช่น “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์” หรือ “ถ้าคิดจะมีความรัก จงเตรียมรองรับความทุกข์ได้เลย” เป็นต้น

แต่ในความเป็นจริง ความรักนี่แหละคือ “ความสุข” อยู่ตรงที่ว่าจะรู้จักคุณค่าและบริหารความรักได้ขนาดไหน บางคนอยากมีความรัก พอมีแล้วไม่รู้คุณค่าของมันใช้ความรักในทางที่ไม่ถูกต้อง ความรักก็หายกลายเป็น ความทุกข์

มนุษย์นั้นขาดความรักไม่ได้ เพราะความรักเกิดมากับมนุษย์และอยู่คู่กับมนุษย์ไปจนตาย เช่น พ่อแม่รักลูก พี่รักน้อง สามีรักภรรยา เพื่อนรักเพื่อน แฟนรักแฟน เป็นต้น

ไม่ว่าใครจะรักกับใคร แต่อยากให้รู้ว่าความรักนั้นไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ ต้องอาศัยปัจจัยจึงจะเกิดขึ้น พระพุทธเจ้าทรงตรัสสาเหตุเกิดความรักไว้ ๒ ประการ

“ปุพฺเพว สนฺติวาเสน ปจฺจุปฺปนฺนหิเตน ว่า เอวนฺตํ ชายเต เปมํ อุปฺปลํว ยโถทเก”

แปลว่า “ความรักนั้น ย่อมเกิดด้วยเหตุ ๒ ประการ คือ

๑. ด้วยการอยู่ร่วมกันหรือทำบุญร่วมกันในชาติปางก่อน

๒.ด้วยการเกื้อกูลช่วยเหลือกันในชาติปัจจุบัน เหมือนกับดอกอุบลอาศัยเปลือกตมและน้ำเกิดขึ้นฉันนั้น”

ความรัก (อย่างไหนก็ตาม) ที่เกิดขึ้นกับเรา ได้บ่มเพาะมาหลายชาติ และมาเบ่งบานในชาตินี้ เคยทำบุญร่วมกันมาแต่ชาติก่อน อยู่ที่ไหนก็ต้องมาเจอกันและรักกันจนได้ เมื่อรักกันแล้ว (อย่างไหนก็ตาม) ต้องบริหารความรักให้ดี อย่าให้ทะเลาะกัน เดี๋ยวจะกลายเป็น “ความทุกข์” หลักการบริหารความรักเบื้อต้น ก็คือ

๑.สมจิตตา คือมีจิตใจดีต่อกัน ปรับความคิดเห็นและนิสัยให้ตรงกัน ให้ชอบเหมือนกัน เช่น ชอบทำบุญก็ชอบเหมือนกัน

๒.สมชีวิตา คือมีความเป็นอยู่เสมอกัน อย่าดูถูกฐานะและรูปร่างหน้าตาของกันและกัน ให้เกียรติกัน ช่วยเหลือกัน

๓.สมปัญญา คือปรับความรู้ให้เท่าเทียมกัน เพื่อจะได้พูดคุยกันรู้เรื่องปรึกษาหารือรู้เรื่อง ไม่ยกตนข่มท่าน

แล้วความรักจะสวยงามและยั่งยืนตลอดไป

ความรักเป็นมิตรภาพอย่างหนึ่ง ถ้าจะให้มิตรภาพของความรักยั่งยืนไปนาน จนสร้างมิตรภาพด้วยธรรมะของพระพุทธเจ้า นั่นคือ สัคหวัตถุ คือ คุณธรรมที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจผู้อื่น มี ๔ อย่าง คือ

๑.ทาน แบ่งปัน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีน้ำใจแก่ผู้อื่น

๒.ปิยวาจา พูดจาไพเราะ อ่อนหวาน ไม่พูดหยาบคาย

๓.อัตถจริยา ช่วยเหลือผู้อื่นด้วยใจ ด้วยกาย

๔.สมานัตตตา วางตนเสมอผู้อื่น ไม่ถือตัว ไม่ยกตัวข่มผู้อื่น

มีคุณธรรม ๔ อย่างนี้แล้ว จะสร้างความรักให้ยั่งยืนตลอดไปอย่างแน่นอน

อย่ามัวแต่คิดว่า “ทำไมเขาไม่รักเรา” แต่จงคิดว่า “ทำอย่างไรให้เขารักเรา”